ให้เช่าพระลีลาถ้ำหีบ ข้างเม็ด เนื้อดิน จ.สุโขทัย(พระลีลาที่ได้รับการยอมรับว่างดงามที่สุดของเมืองสุโขทัย) ราคา 50,000

ผู้ที่สนใจพระกรุและพระในชุดเบญจภาคี สามารถเข้าไปชมเพิ่มเติมได้ที่เว็บนี้ครับ

http://www.taradpra.com/store.aspx?StoreNo=5149" target='_blank' rel='nofollow'>http://www.taradpra.com/store.aspx?StoreNo=5149

เป็นพระลีลาศิลปะสุโขทัยบริสุทธิ์และได้รับการยกย่องว่าเป็นพระของสุโขทัยที่มีความอ่อนช้อยสวยงามมากกว่ากรุอื่นๆ ปัจจุบันหายาก สำหรับพระลีลากรุถ้ำหีบนี้มี 2 พิมพ์ คือ พิมพ์ข้างเรียบและพิมพ์ข้างเม็ด มีทั้งเนื้อดินและเนื้อชิน สมัยสุโขทัยนิยมสร้างพระพุทธรูปสี่อิริยาบถ คือ นั่ง นอน ยืน และเดิน โดยเฉพาะพระพุทธรูปลอยตัวในอิริยาบถกำลังก้าวเดิน หรือที่นิยมเรียกกันว่า “พระพุทธรูปปางลีลา” นั้น นับได้ว่ามีความสวยงามเป็นเอกลักษณ์ และเป็นลักษณะทางพุทธประติมากรรมที่ปรากฏขึ้นเป็นครั้งแรกในศิลปะสุโขทัย ถ้าจะกล่าวถึงพระพุทธรูปปางลีลาลอยตัวที่มีความงดงามมากที่สุด ส่วนใหญ่คงยอมรับกันว่า พระพุทธรูปลีลาสำริดองค์หนึ่งซึ่งประดิษฐานอยู่ภายในระเบียงคดของวัดเบญจมบพิตรดุสิตวนาราม กรุงเทพฯ เป็นพระพุทธรูปที่แสดงถึงสุนทรียภาพอันอ่อนหวานลึกซึ้ง ก่อให้เกิดความประทับใจแก่ผู้พบเห็นทั่วไป
ส่วนพระพุทธรูปปูนปั้นก็คงต้องนึกถึงพระพุทธรูปปางเสด็จลงจากดาวดึงส์ที่ผนังมณฑปด้านทิศใต้ของวัดตระพังทองหลาง นอกเมืองเก่าสุโขทัย แต่หากเป็นพระพิมพ์แล้ว คงละเลยไม่ได้ที่จะต้องกล่าวถึง “พระลีลาถ้ำหีบ สุโขทัย” พระลีลาถ้ำหีบถูกค้นพบเป็นครั้งแรกภายในถ้ำบนเขาวัดถ้ำหีบ จังหวัดสุโขทัย ต่อมาจึงพบเพิ่มในอีกหลายกรุ เช่น กรุวัดเขาเจดีย์งาม กรุวัดเขาพระบาทน้อย กรุวัดเขาพระบาทใหญ่ กรุวัดเขาตะพานหิน เป็นต้น แต่ส่วนใหญ่จะมีความงามในเชิงพุทธศิลป์ด้อยกว่าที่พบที่วัดถ้ำหีบ พระพิมพ์ดังกล่าวทำด้วยดินเผา ขนาดค่อนข้างใหญ่ ความสูงประมาณ ๘.๕ เซนติเมตร องค์พระพุทธรูปครองจีวรห่มเฉียง ยืนเอียงพระวรกายไปทางซ้ายเล็กน้อย พระบาทซ้ายตรง พระบาทขวาอยู่ในอิริยาบถกำลังยกขึ้นเพื่อก้าวเดิน พระหัตถ์ซ้ายยกขึ้นในระดับพระอุระ พระหัตถ์ขวาทอดลงขนานกับพระวรกาย พระพักตร์รูปไข่ รัศมีเป็นเปลว รายละเอียดของพระพักตร์ชัดเจน มีลักษณะโดยทั่วไปคล้ายกับพระพุทธรูปหมวดใหญ่ในศิลปะสุโขทัย มูลเหตุแห่งการสร้างพระพุทธรูปและพระพิมพ์ปางลีลานั้น คงเกิดจากการจำลองภาพเหตุการณ์ในพุทธประวัติ โดยเฉพาะเหตุการณ์สำคัญ คือ การเสด็จลงจากดาวดึงส์ที่เมืองสังกัสสะ และการแสดงมหาปาฏิหาริย์ที่เมืองสาวัตถี การเสด็จลงจากดาวดึงส์ หรือที่เรียกว่า “เทโวโรหนะ” นั้น เกิดขึ้นภายหลังจากที่พระพุทธองค์เสด็จขึ้นไปจำพรรษาและทรงแสดงพระอภิธรรมโปรดพุทธมารดากับเทวดาทั้งหลายบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เมื่อออกพรรษาแล้ว พระอินทร์ได้เนรมิตบันไดทิพย์ทั้งสาม คือ บันไดทอง บันไดเงินและบันไดแก้วขึ้นถวายเพื่อใช้เสด็จกลับลงมาจากเทวโลก หลักฐานที่สนับสนุนข้อสันนิษฐานนี้ คือ ภาพปูนปั้นปางเสด็จลงจากดาวดึงส์ที่ประดับอยู่บนผนังมณฑปด้านทิศใต้ของวัดตระพังทองหลาง ซึ่งแสดงภาพพระพุทธรูปปางลีลาเสด็จบนบันไดแก้ว มีพระอินทร์ พระพรหมและเทพยดาแวดล้อมเป็นบริวาร สำหรับเหตุการณ์ตอนแสดงปาฏิหาริย์ที่เมืองสาวัตถี มีสาเหตุมาจากการที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติห้ามมิให้ภิกษุแสดงปาฏิหาริย์ เหล่าเดียรถีย์นิครนถ์จึงถือโอกาสหลอกหลวงชาวบ้านว่าพระพุทธองค์ไม่กล้าที่จะแข่งฤทธิ์กับพวกตน พระเจ้าปเสนทิโกศลจึงทูลอัญเชิญให้ทรงแสดงปาฎิหาริย์เพื่อสั่งสอนพวกเดียรถีย์ พระพุทธองค์จึงแสดงปาฏิหาริย์โดยเสด็จขึ้นสู่จงกรมแก้ว กระทำยมกปาฏิหาริย์ในท่ามกลางพุทธบริษัท