@@@______รูปแกะครึ่งองค์นางจามเทวีฝีมือละเอียดมากก_____@@@

รูปแกะสลักนางจามเทวีงานฝีมือละเอียดมากเป็นไม้ชิ้นเดียวแกะขึ้นรูปทั้งชิ้นหาฝีมือแกะอย่างนี้ได้ยากครับราคาไม่แพง หากเทียบกับฝีมือแล้วหากสนใจติด่อที่  081-4945520
 
ประวัติ์โดยคร่าวของนางจามเทวี
       นางจามเทวี เป็นสตรีที่มีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์ล้านนา โดย เฉพาะพระนางคือกษัตริย์องค์แรกของ ราชวงศ์จามเทวีที่ครองเมืองหริภุญชัยหรือเมืองลำพูน จาก ประวัติศาสตร์ล้านนา ของสรัสวดี อ๋องสกุล กล่าวว่านางจาม เทวีเป็นธิดาของกษัตริย์ละโว้ ขึ้นมาครองเมืองหริภุญชัยในราว พ.ศ. 1310-1311 ครั้งนั้นเอกสารโบราณเรียกดินแดน หริภุญชัยว่า “ หวังหนีก๊ก ” ซึ่งหมายถึงอาณาจักรที่มีผู้หญิงเป็นกษัตริย์ ราชวงศ์นี้ปกครองลำพูนเรื่อยมาจนถึงต้นพุทธ ศตวรรษที่ 19 จึงสิ้นราชวงศ์ในสมัยพระญายีบา โดยเสียเมืองแก่พระญามังราย จากความชินกาลมาลีปกรณ์กล่าวว่า เมื่อพระพุทธเจ้านิพพานแล้ว 1,204 ปี ฤษีชื่อวาสุเทพได้สร้างเมือง “ หริปญชัย ” หรือ “ หริภุญชัย ” ขึ้น แล้วจารหนังสือใส่ใบลานผูกติดไว้ที่กอไผ่ให้ลอยตามลำน้ำปิงลงไปถึงเมืองลวปุระ เมื่อ “ สุกก ทนต์ฤษี ” ทราบความแล้วก็ได้ขึ้นกอไผ่ลอยทวนน้ำไปพบวาสุเทพฤษีและได้หารือกัน แล้วส่งทูตชื่อนายควายไปทูลขอ พระโอรสหรือพระธิดาของกษัตริย์ลวปุระ หลังจากนั้นอีกสองปีพระนาง “ จัมมเทวี-จามเทวี ” จากเมืองลวปุระได้ขึ้นมา ครองราชสมบัติในเมืองดังกล่าว นางจามเทวีขณะนั้นเป็นมเหสีของ “ เจ้าประเทศราชในเมืองรามัญ ” กำลังทรงพระครรภ์ได้สามเดือน ในขณะที่นาง จามเทวียกพลขึ้นมาสู่เมืองลำพูนนั้น นางได้นำเอา “ บริวารหมู่ใหญ่จำพวกละ 500 องค์ กับพระมหาเถระทรงไตรปิฎก 500 องค์ ลงเรือมาตามแม่น้ำพิงค์ 7 เดือนจึงบรรลุถึงเมืองนี้ท่านว่าสุเทพและท่านสุกกทนต์พร้อมด้วยชาวเมืองทั้งปวง ได้อัญเชิญนางจัมมเทวีขึ้นนั่งบนกองทองคำแล้วอภิเษก นครนั้นจึงชื่อว่าหริปุญชัยสืบมาจนทุกวันนี้ ” เมื่อนางไปถึงเมืองหริปุญชัยได้ 7 วัน ก็ประสูติพระโอรสแฝดเมื่อวันเพ็ญเดือน 3 ชื่อ “ มหายส ” และ “ อินทวร ” หรือ “ อนันตยส ” เมื่อพระกุมารมีอายุ 7 ปีแล้ว มหายสกุมารก็ได้อภิเษกในราชสมบัติ นางจามเทวีก็ได้บำเพ็ญกุศลเรื่อยมา ต่อมาก็ได้มีช้างมงคลมาสู่บุญสมภาร (ภายหลังเรียกช้างนั้นว่า “ พู้ก่ำงาเขียว-ปู๊ก่ำงาเขียว ” ) ครั้งที่พญามิลักขะชื่อ “ พิ ลังกะ ” ยกทัพมาล้อมเมืองหริปุญชัยนั้น เจ้ามหายสประทับที่คอช้างมงคลและมีอินทวรประทับกลางช้างเข้าสู่สงคราม พญามิลักขะเห็นรัศมีแดงโพลงอยู่ที่ปลายงาช้างก็ตกใจมาก กองทัพจึงแตกตื่นหนีไป นับแต่นั้นเมืองหริปุญชัยก็อยู่เป็น สุขสืบมา ต่อมาก็ได้มีการอภิเษกอนันตยสและอินทวรกับพระธิดาแฝดของพญามิลักขราชอีกด้วย เมื่ออินทวรกุมารประสงค์จะครองสมบัติแยกออกไปต่างหาก วาสุเทพฤษีจึงแนะให้ไปขอพรานชื่อ “ เขลางค์ ” นำไปหา สุพรหมฤษี ซึ่งสุพรหมฤษีและพรานเขลางค์ก็สร้างเมืองให้อินทวรครอบครอง เมื่องนั้นจึงได้ชื่อว่า “ เขลางคนคร ” ต่อ มาเมื่ออินทวรเชิญพระนางจามเทวีไปเยี่ยมนั้น นางก็ได้อภิเษกอินทวรกุมารให้ครองเมือง หลังจากที่ประทับอยู่ที่ ประทับอยู่ที่เมืองใหม่ถึง 6 เดือนแล้ว นางก็กลับคืนสู่หริภุญชัยนครและหลังจากนั้นอีก 2 เดือน นางจามเทวีก็สิ้นพระ ชนม์ ความจากคำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย พิมพ์โดยกรมศิลปากร เมื่อ พ.ศ.2516 กล่าวถึงเรื่องนางจาม เทวีได้อย่างละเอียด และมีความแตกต่างไปจากชินกาลมาลปกรณ์บ้างเล็กน้อย โดยเฉพาะในตอนที่ว่าด้วยการสร้าง เมืองหริปุญชัย จึงใคร่จะนำความในส่วนดังกล่าวมาเสนอเพิ่มโดยสรุปว่า ในครั้งที่ว่าสุเทพฤษีคิดจะสร้างเมืองขึ้นอีกนั้น ท่านได้เขียนหนังสือให้เทวดานำไปสู่ลวนครด้วยกอไผ่เมื่อสุกกันต์ฤษีทราบความจากหนังสือนั้นแล้วก็เหาะไปหา วาสุเทพฤษี เพื่อหารือกันถึงการที่จะสร้างเมือง เมื่อทั้งสองได้ตรวจดูสถานที่แล้ว สุกกทันต์ฤษีก็เสนอว่าควรสร้างเมือง ให้มีสัณฐานคล้ายเปลือกหอยสังข์ และให้ “ นายคะวะยะ ” หรือนายควายไปบอกสชัชนาไลยฤษีให้หาเปลือกหอยสังข์ และให้ “ นายคะวะยะ ” หรือนายควายไปบอกสัชชนาไลยฤษีให้หาเปลือกหอยสังข์ไปให้สัชชนาไลยฤษีก็ใช้นกหัสดีลิงค์ ไปคาบเปลือกหอยสังข์จากทะเลใหญ่ไปให้ฤษีทั้งสอง จากนั้นฤษีทั้งสองก็ขีดพื้นดินให้กลมตามแบบเปลือกหอยสังข์ที่ หงายขึ้น มีความกว้างยาวโดยรอบ 1,550 วา รอยที่ขีดลงก็กลายเป็นคูเมืองและมีกำแพงปราการและอื่น ๆ อย่างครบ ถ้วน สรุปความจากชินกาลมาลีปกรณ์ว่า วาสุเทพฤษีสร้างเมืองหริปุญชัยเมื่อ พ.ศ. 1204 หลังจากนั้นอีก 2 ปีจึงได้นางจาม เทวีไปครองเมือง พระนางได้ปกครองเมืองด้วยพระองค์เอง 7 ปี ต่อแต่นั้น พระเจ้ามหันตยส (มหายส) ได้ครองราชย์ สมบัติ 80 ปี